ρουμπάτο

το, Ν

μουσ. όρος τής μουσικής ερμηνείας που δηλώνει ότι επιτρέπεται η εκτέλεση ενός μουσικού μέρους με μεγάλη ρυθμική ελευθερία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. rubato, παθ. μτχ. τού rubare «αρπάζω, αποστερώ»].